- plemniki
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeplemniki"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}plemniki{{/stl_39}}{{stl_41}} m/pl (G -ów){{/stl_41}}{{stl_7}} Spermien{{/stl_7}}{{stl_41}} n/pl{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
plemniki
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
rozrodczy — «dotyczący rozrodu, rozmnażania się; zdolny, odpowiedni do rozmnażania się» Funkcje rozrodcze organizmów. Kobiety w wieku rozrodczym. ∆ biol. Gruczoły rozrodcze «gruczoły wytwarzające komórki rozrodcze: jajniki, w których powstają jaja, oraz… … Słownik języka polskiego
autogamia — ż I, DCMs. autogamiamii, blm 1. biol. «u pierwotniaków: połączenie się dwóch jąder komórkowych, które powstały w wyniku redukcyjnego podziału jądra jednej komórki macierzystej» 2. biol. «zapłodnienie jaj u zwierząt obojnaczych (np. u tasiemca)… … Słownik języka polskiego
gonada — ż IV, CMs. gonadaadzie; lm D. gonadaad biol. gonady «męskie lub żeńskie gruczoły płciowe człowieka i zwierząt, wytwarzające komórki rozrodcze (plemniki i jaja)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
hermafrodytyczny — biol. «odnoszący się do hermafrodyty, hermafrodytyzmu, mający cechy hermafrodyty, hermafrodytyzmu; obojnaczy» Organizm, osobnik hermafrodytyczny. ∆ Gruczoł hermafrodytyczny «gruczoł rozrodczy produkujący zarówno jaja, jak i plemniki, występujący… … Słownik języka polskiego
jądro — n III, Ms. jądrodrze; lm D. jądroder 1. «ziarno znajdujące się w łupinie lub pestce owocu; pestka» Jądro orzechów włoskich. przen. a) «wnętrze, środek czegoś» Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy, aż do samego środka, do jądra… … Słownik języka polskiego
kopulacja — ż I, DCMs. kopulacjacji; lm D. kopulacjacji (kopulacjacyj) 1. «zespolenie się w akcie płciowym dwóch osobników odmiennej płci, umożliwiające zapłodnienie komórek jajowych przez plemniki; spółkowanie, krycie» 2. biol. «połączenie się komórek… … Słownik języka polskiego
obojnactwo — n III, Ms. obojnactwowie, blm biol. «występowanie u tego samego osobnika gruczołów rozrodczych męskich i żeńskich lub gruczołu produkującego jaja i plemniki; obupłciowość, hermafrodytyzm» … Słownik języka polskiego
plemnia — ż I, DCMs. plemniani; lm D. plemniani bot. «męski organ rozmnażania się glonów, grzybów, mszaków i paprotników produkujący plemniki» … Słownik języka polskiego
plemnikobójczy — «zabijający plemniki» Płyn plemnikobójczy … Słownik języka polskiego
płciowy — przym. od płeć w zn. 1 Cechy płciowe. Zróżnicowanie płciowe osobników. ∆ biol. Akt, stosunek płciowy «proces, akt spółkowania, zapłodnienia» ∆ Cykl płciowy «zmiany w organizmie zachodzące okresowo, związane z dojrzewaniem komórek rozrodczych i… … Słownik języka polskiego
samozapłodnienie — n I, blm biol. «zapłodnienie jaj u zwierząt obojnaczych (np. u tasiemca) przez plemniki tego samego osobnika; autogamia» … Słownik języka polskiego
